W zeszłym tygodniu otrzymałem list od mojej synowej, w którym opisała mi szóste urodziny swojej córki. Dzień po urodzinach mała zrobiła coś, za co została skrzyczana, po czym powiedziała do matki: 'Okropnie trudno jest być sześciolatką. Mam w tym tylko jednodniowe doświadczenie'.
Nie jest trudne do wyobrażenia, że kilka osób obserwuje tę samą sytuację (np. słucha tego samego wykładu, ogląda ten sam film, czyta tę samą książkę, obserwuje tę samą sprzeczkę), a ma na jej temat zupełnie różne spostrzeżenia, refleksje, inaczej ją ocenia, zwraca uwagę na różne szczegóły. Jak to możliwe? Jeden wspólny bodziec i tak wiele różnych reakcji? Irvin Yalom pisze, że prawdopodobnie jest tylko jedno wyjaśnienie: każdy ma swój własny świat wewnętrzny (zbudowany z myśli, przekonań, doświadczeń itd.) i przez jego pryzmat postrzega i interpretuje zdarzenia. Wydawałoby się, że język umożliwia ludziom budowanie pomostów między ich światami wewnętrznymi.
Od pewnego czasu mam przyjemność prowadzić warsztaty, których tematyka dotyczy formułowania celów i planowania działań zmierzajacych do ich realizacji. Spotkania dzielę na trzy obszary obecne przy realizacji każdego celu: cel, ja i świat.
Rodzina to przestrzeń, w której wszystko się zaczyna. To w rodzinie rozpoczynamy proces budowania własnej osobowości i tożsamości, nawiązujemy pierwsze relacje, tworzymy więzi, przeżywamy straty. Virginia Satir, znakomita terapeutka rodzinna, nie ma wątpliwości, że dorośli odpowiedzialni za życie rodziny są twórcami ludzi.
Dziennikarka Irena Stanisławska i psycholog, psychoterapeuta Wojciech Eichelberger rozmawiają o relacji lekarza z pacjentem. Całe szczęście, że rozmowa została zarejestrowana i przedstawiona czytelnikowi w postaci wywiadu – rzeki. Bo to ważna i mądra rozmowa.
Czy istnieje książka, która mogłaby zainteresować każdego? Do niedawna z całą pewnością stwierdziłabym, że to niemożliwe. Przecież jeśli coś jest do wszystkiego, to wiadomo, jest do niczego. Jednak po lekturze "Żyć w rodzinie i przetrwać" zmieniłam zdanie!
Profesora Antoniego Kępińskiego prawdopodobnie nikomu nie trzeba przedstawiać. Psychiatra, naukowiec, humanista, filozof, do którego książek wracam często i chę...
Od kilku lat pracuję jako psycholog i psychoterapeutka. Prowadzę
psychoterapię osób dorosłych (w gabinecie, poradniach zdrowia
psychicznego oraz w oddziale dziennym psychiatrycznym). Swoją pracę
poddaję superwizji. O psychologii i psychoterapii nieustannie czytam i
czasem piszę. Ukończyłam psychologię na UAM w Poznaniu, całościowe
szkolenie z psychoterapii systemowej indywidualnej, par, rodzinnej i
grupowej w Wielkopolskim Towarzystwie Terapii Systemowej oraz Intensywny Kurs Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT). Te, jak również inne liczne szkolenia dały mi narzędzia do udzielania pomocy psychologicznej
osobom doświadczającym m. in. kryzysu życiowego, straty, traumy,
depresji, lęku, trudności w radzeniu sobie z emocjami, trudności w
relacjach, trudności w sferze zawodowej.
Zapraszam do gabinetu w Poznaniu, do lektury moich artykułów i recenzji
oraz do śledzenia profilu facebookowego:
https://www.facebook.com/rawskapsycholog/.
Więcej o mnie: www.rawskapsycholog.pl
