Na świecie było tyle dżum, co wojen. Mimo to dżumy i wojny zastają ludzi zawsze tak samo zaskoczonych.
Albert Camus „Dżuma”

Pracujemy w gabinetach, wchodzimy do klas, rozmawiamy z dziećmi, prowadzimy warsztaty, spotykamy się z rodzicami, łagodzimy konflikty, towarzyszymy dyrekcji w mediacjach, zapraszamy do siebie tych, którzy potrzebują wsparcia i zrozumienia. W sytuacji zagrożenia epidemią koronawirusa, podczas rozmów prywatnych, na forach internetowych, z własnej inicjatywy lub w porozumieniu z dyrekcją szkoły planujemy i wdrażamy w życie pomoc psychologiczną udzielaną online, aby być z tymi, którzy niczym bohaterowie „Dżumy” Alberta Camus są „zaskoczeni” i zaniepokojeni. Tak zatem, poprzez dziennik elektroniczny, pocztę, skype, telefon, a przede wszystkim przez świadomość, że po prostu jesteśmy i działamy, my, psychologowie szkolni, chcemy stanąć na wysokości zadania w sytuacji wyjątkowej – kryzysowej.

Cóż zatem możemy zrobić?

Zredagujmy informacje skierowane do rodziców naszej szkoły. Informacje te powinny zawierać konkretne rady, które bazują na specjalistycznej, fachowej wiedzy psychologicznej, a które umieścimy na stronie naszej szkoły, profilu facebookowym szkoły oraz z którym zapoznamy rodziców i uczniów poprzez dziennik elektroniczny.

Jakie treści powinny dotrzeć do uczniów i rodziców.

  1. Pomoc dla rodzica w rozmowie z dzieckiem – jak rozmawiać w obliczu nowej, wyjątkowej sytuacji

Dziecko może być zlęknione, zdezorientowane, co jest zupełnie zrozumiałe. Nie chodzi do szkoły, wraz z rodzicami często śledzi informacje telewizyjne, nie może bawić się z rówieśnikami na dworze, nie udaje się po lekcjach na pizzę lub do centrum handlowego. Dotychczasowy porządek świata dziecka zostaje zachwiany. Warto, aby rodzic poznał lęki i obawy dziecka. Wytłumaczył mu co tak naprawdę się dzieje, nie zbywał dziecka słowami „nie martw się, to nic takiego”. Dziecko tak samo jak dorosły zdaje sobie sprawę, że „coś” się dzieje. Warto rozmawiać z głęboką uwagą i empatią, zrozumieć perspektywę dziecka, oswoić lęki zwracając uwagę na to, że dziecko w domu, z bliskimi, może czuć się zupełnie bezpieczne. Psycholog może podać też link do fachowego artykułu – na przykład wywiadu z psychologiem dr Magdaleną Śniegulską.

2. Pomoc dla rodzica w oswojeniu się z własnymi emocjami

Dorośli mogą niestety wejść w nurt lęku, prowadzić rozmowy dotyczące głownie doniesień prasowych, generować lęk w sobie i najbliższych – podając na przykład dane statystyczne, liczby osób chorych, zmarłych, analizować przypadki zarażeń w pobliżu miejsca swojego zamieszkania i poddawać refleksji kwestię własnego bezpieczeństwa. Być może ktoś z rodziców będzie potrzebował rozmowy, zrozumienia swojego lęku i pomocy w radzeniu sobie z daną sytuacją. W obszarze pomocy dla dorosłych, którzy odczuwają lęk związany z koronawirusem możemy również zaproponować jakiś artykuł, książkę lub webinar. Z ciekawym przedsięwzięciem wyszedł naprzeciw Uniwersytet SWPS, proponujący bezpłatny webinar, w którym psycholog dr Ewą Prałgowską odpowie na szereg nurtujących nas pytań.

3. Pomysły na zajęcia w tym „wolnym” czasie – w sieci znajduje się wiele ciekawych miejsc, kopalni z pomysłami na „wolny” czas, a psycholog może stworzyć listę takowych. Może stworzyć listę polecanych książek, filmów. Przykładowe linki.

4. Zapewnienie, że psychologowie szkolni w czasie zamknięcia szkół są dostępni online i chętnie służą pomocą

Przekazujmy rodzicom naszych uczniów informacje, dzięki którym poczują się otoczeni troską i wsparciem. „Zaskoczeni ludzie” – nasi uczniowie, i ich rodzice, dzięki świadomości, iż psycholog szkolny choć nie w gabinecie, a w zaciszu domowym przy filiżance kawy czeka na pytania, pomoże w oswojeniu lęku, ukaże, że każda obawa, każde zaskoczenie jest zupełnie na miejscu.

Spokoju ducha, łagodności wobec siebie i lęku, a przede wszystkim dobrego czasu z bliskimi – uczniom, rodzicom i wszystkim czytelnikom portalu

Anna Koblowska