O przyjmowaniu, empatii i pokoju na świecie, czyli „Tęskniący Zenon i żyrafa, która spadła z krzesła” Maria Sitarska10 października 2016 Marzy mi się świat, w którym dorośli pamiętaliby swoje dziecięce smutki, złości i zachwyty. Świat, w którym każdy nosiłby w sobie mapę, która prowadzi po jego najistotniejszych potrzebach, ich niespełnieniu i chwilach harmonii. ArtykułyMaria Sitarska o psychologiiO dzieciachO emocjachO książkach0 komentarzy40 odsłony 6
